Forspoken Review
Το Forspoken μας έρχεται από την ομάδα ανάπτυξης Luminous Productions, ενώ την έκδοση του παιχνιδιού έχει αναλάβει η Square Enix. Πρόκειται για έναν τίτλο που περίμενα με ανυπομονησία, αν και τελικά δεν καταφέρνει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων.
Η πρωταγωνίστριά μας είναι η Frey, ένα ορφανό κορίτσι που μεγάλωσε στους δρόμους της Νέας Υόρκης, με μοναδικό σύντροφο την γάτα της. H Frey έχει συνεχώς μπλεξίματα με την αστυνομία και πάρε-δώσε με τον υπόκοσμο, καθώς προσπαθεί να μαζέψει αρκετά χρήματα για να καταφέρει να φύγει εκτός πόλης και να κάνει μία νέα αρχή στην ζωή της. Ένα βράδυ, που καταλήγει να μείνει άστεγη, βρίσκει ένα βραχιόλι, που την μεταφέρει σε έναν άλλο κόσμο, την Athia. (Ναι, έχουμε να κάνουμε με ένα isekai). Σε αυτόν τον κόσμο αποκτά μαγικές δυνάμεις και ανακαλύπτει πως το βραχιόλι μπορεί να μιλάει. Αργότερα, καθώς εξερευνεί τον νέο κόσμο, ανακαλύπτει πως πρόκειται για έναν κατεστραμμένο κόσμο, όπου μια μαύρη μαγεία, τον έχει μολύνει και αυτή θα πρέπει να κάνει ότι μπορεί για να τον σώσει, καθώς ψάχνει να βρει έναν τρόπο να γυρίσει πίσω.
Η υπόθεση είναι συνηθισμένη, αν και καταφέρνει να κρατά το ενδιαφέρον μέχρι ενός σημείου. Η Frey γίνεται σε κάποιες στιγμές αρκετά εκνευριστική με τις ατάκες που πετάει, που άλλες φορές συμπεριφέρεται σαν ένας κακομαθημένος έφηβος και άλλες είναι μέσα στην έπαρση. Όμως δεν είναι αυτό το πρόβλημα αλλά οι χρόνοι φόρτωσης. Αρχικά όποτε μιλάτε με το βραχιόλι σας, δεν μπορείτε να τρέξετε και πολλές φορές ούτε να κινηθείτε. Μετά από ένα cutscene, θα χρειαστεί να περιμένετε αρκετά δευτερόλεπτα έως ότου ανακτήσετε τον έλεγχο του χαρακτήρα σας. Επιπλέον, όταν ολοκληρώνεται μια αποστολή, θα περάσουν αρκετά δευτερόλεπτα με πολλά screens που σας ενημερώνουν ότι ολοκληρώσατε την αποστολή, μέχρι να συνεχίσετε.
Η κίνηση της Frey είναι εντυπωσιακή όσον αφορά στα animations και το gameplay είναι διασκεδαστικό όσον αφορά στους μηχανισμούς. Πηδάμε πάνω από εμπόδια, κινούμαστε με μεγάλη ταχύτητα, κάνουμε τούμπες, ανεβαίνουμε σχεδόν όπου θέλουμε, με χάρη.
Υπάρχουν σημεία δεν μπορούμε να φτάσουμε, χωρίς μια ιδιότητα, κάτι που σε κάνει να ξαναεπιστρέφεις σε κάποιες περιοχές. Επίσης, ο χάρτη είναι καλός, γεμάτος με λεπτομέρειες και πολύ κατατοπιστικός, αφού δείχνει τις τοποθεσίες από ψηλά, σαν κλασικός χάρτης, αλλά αν κάνουμε ζουμ, βλέπουμε μια τρισδιάστατη αποτύπωση με πολλές πληροφορίες.
Κάθε φορά που σκοτώνετε μια Tanta θα αποκτάτε πρόσβαση και σε ένα άλλο talent tree. Αν αλλάξετε talent tree, τότε μπορείτε να χρησιμοποιείτε τα purple, support και surge magics του είδους που έχετε διαλέξει. Δεν μπορείτε να συνδυάσετε μαγικά μεταξύ δύο ή περισσότερων talent trees. Μάλιστα. όπως είναι στημένα τα talent trees η Frey δεν μπορεί να έχει ταυτόχρονα melee και ranged magics, άρα ανάλογα με την απόσταση που έχετε από τον αντίπαλο, αναγκάζεστε να αλλάξετε talent tree. Επίσης, κατά την μάχη, ακόμη και σε ανοιχτό χώρο, αν η Frey κάνει parkour, αλλάξει στόχο, η κάμερα γυρνάει ακατάπαυστα και δεν μπορείτε να εστιάσετε στον εχθρό που θέλετε να χτυπάτε την κάθε στιγμή.
.jpg)
.jpg)
Ως προς τα γραφικά, έχουμε τρία διαφορετικά modes. Υπάρχει το performance mode, που στοχεύει στα 60 fps με μεγάλες πτώσεις στην ανάλυση όμως. Το quality mode, που στοχεύει σε υψηλότερες αναλύσεις και ρίχνει τα frames στα 30 (40 με το 120Hz mode) και το Ray Tracing mode που κινείται στα ίδια frames με το quality. Αν και ο υψηλότερος ρυθμός ανανέωσης του performance είναι καλοδεχούμενος, οι πτώσεις στην ανάλυση είναι μεγάλες και τελικά, τα άλλα δύο modes είναι προτιμότερα.
Συμπερασματικά, το Forspoken παρόλο που φαινόταν σαν ένας πολλά υποσχόμενος τίτλος, λόγω της αδιάφορης ιστορία και των καθυστερήσεων κάποιους θα τους ξενίσει. Παρόλα αυτά, αν δεν έχετε μεγάλες απαιτήσεις είναι ένας τίτλος που αξίζει να τον παίξετε και θα σας προσφέρει 10 ώρες περιεχόμενο, μόνο η βασική ιστορία.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου