Famicom Detective Club Review

Λύνοντας το μυστήριο...

Τα Famicom Detective Club είχαν πρωτοκυκλοφορήσει στην Ιαπωνία, στο Famicom Disk System (NES) και δεν είχαν βρει τον δρόμο τους ποτέ για τη Δύση. Τώρα όμως, 30 χρόνια μετά, τον βρίσκουν και κυκλοφορούν πακέτο και στη Δύση.

Τα Famicom Detective Club αποτελούνται από 2 τίτλους. Το The Missing Heir είχε βγει το 1988 και ακολούθησε τον επόμενο χρόνο το The Girl Who Stands Behind. Τα παιχνίδια αναπτύχθηκαν από την Mages και ο σεναριογράφος των τίτλων είναι ο Yoshio Sakamoto, ο οποίος είναι ιδιαίτερα γνωστός στο χώρο καθώς έχει δουλέψει σε πολλούς γνωστούς τίτλους όπως τα Metroid.

Τώρα αν αναρωτιέστε με ποια σειρά θα πρέπει να τα παίξετε, θεωρώ πως είναι καλύτερα να τα παίξετε με την χρονολογική σειρά που βγήκαν, παρόλο που το The Girl Who Stands Behind αποτελεί prequel, καθώς ο δεύτερος τίτλος είναι αισθητά βελτιωμένος σε ορισμένα σημεία και θα φάτε λιγότερα σπόιλερ με αυτή τη σειρά.

Ψάχνοντας την χαμένη κληρονόμο

Πάμε τώρα να δούμε τις υποθέσεις που πρέπει να λύσετε. Στο The Missing Heir, ξεκινάτε βρισκόμενος σε μια παραλία χωρίς τις αισθήσεις σας. Ένας περαστικός σας βοηθάει να ανακτήσετε τις αισθήσεις σας και ανακαλύπτετε πως έχετε πάθει αμνησία. Προσπαθώντας να μάθετε ποιος είστε και που βρίσκεστε, ανακαλύπτετε πως είστε ντετέκτιβ και έχετε πάει στο χωριό Myoujin, έπειτα από μια υπόθεση που είχατε αναλάβει, από τον μπάτλερ της πλούσιας οικογένειας Ayashiro. Η υπόθεση που είχατε αναλάβει ήταν να ανακαλύψετε αν βρισκόταν τίποτα ύποπτο πίσω από τον θάνατος της κεφαλής της οικογένειας, Kiku Ayashiro. Έτσι λοιπόν, όσο σκαλίζετε την υπόθεση, τόσα περισσότερα ανακαλύπτετε και ανακτάτε σιγά σιγά και την μνήμη σας. Η κατάσταση ξεφεύγει πολύ γρήγορα και σύντομα τα μυστικά αποκαλύπτονται το ένα μετά το άλλο…

Μην κοιτάξεις πίσω

Η δεύτερη υπόθεση, διαδραματίζεται δυο χρόνια πριν τα γεγονότα του πρώτου τίτλου. Ο πρωταγωνιστής μας αφού το έχει σκάσει από το σπίτι του, για λόγους που δε θα αναφέρουμε, συναντά τον ντετέκτιβ Shunsuke Utsugi, ο οποίος τον πείθει να γίνει βοηθός του. Καθώς λοιπόν δουλεύει στο γραφείο του, έρχεται αντιμέτωπος με μια υπόθεση δολοφονίας. Η Yoko Kojima, μαθήτρια του λυκείου Ushimitsu, βρίσκεται νεκρή σε ένα ποτάμι κοντά στο σχολείο της. Φαίνεται ότι είχε στραγγαλιστεί. Ποιος είναι άραγε ο ένοχος;

Ψάχνοντας για πληροφορίες θα πάτε και στο λύκειο που φοιτούσε το θύμα και εκεί θα ανακαλύψετε, πως κυκλοφορεί άλλη μια τρομακτική ιστορία, όπου σχετίζεται με την εξαφάνιση ενός κοριτσιού, 15 χρόνια πριν. Μήπως συνδέονται οι δυο υποθέσεις;

Ξετυλίγοντας το κουβάρι

Τα Famicom Detective Club είναι visual novels, τα οποία ως γνωστό είναι ιδιαίτερα παιχνίδια, καθώς βασίζονται περισσότερο στην ιστορία και λιγότερο στο gameplay. Σε αυτούς τους τίτλους όμως δεν μπορούμε να παραπονεθούμε για την έλλειψη αλληλεπίδρασης, αν και είναι κάπως προβληματική.

Οι επιλογές μας είναι πολύ συγκεκριμένες και συγκεκριμένα έχουμε τις: Travel, Call/Engage, Talk, Look/Examine, Show, Think και Spectaculate. Οι επιλογές δεν είναι πάντα όλες ενεργοποιημένες και αυτό είναι ένα από τα αρνητικά του παιχνιδιού, καθώς σε περιορίζει πάρα πολύ. Με το travel μπορείς να μετακινείσαι από μια τοποθεσία σε άλλη. Οι τοποθεσίες είναι σχετικά περιορισμένες, καθώς τα εγκλήματα διαδραματίζονται σε συγκεκριμένους χώρους, όπου εκεί συχνάζουν και όλοι οι ύποπτοι. Με το Call/Engage μπορείς να φωνάξεις κάποιον που βρίσκεται μέσα στο οπτικό σου πεδίο κάθε φορά και με το talk μπορείς να τους κάνεις ερωτήσεις. Οι ερωτήσεις είναι της μορφής «Σχετικά με τον τάδε», όπου όταν την επιλέξεις είτε ρωτάς μια ολοκληρωμένη ερώτηση, είτε παίρνεις κατευθείαν την απάντηση. Εδώ το παιχνίδι γίνεται λίγο κουραστικό ορισμένες φορές, καθώς ο ερωτώμενος θα πει μια απάντηση και αφού του ξανακάνεις την ίδια ερώτηση θα σου δώσει παραπάνω πληροφορίες.

Ενώνοντας τα κομμάτια του παζλ

 

Στη συνέχεια έχουμε το Look/Examine, όπου εδώ μπορείς να παρατηρήσεις ότι υπάρχει μέσα στο οπτικό σου πεδίο (δεν μπορείς να κινείσαι στον χώρο). Αυτή η επιλογή είναι αρκετά περιορισμένη, οπότε μην περιμένετε πως θα ψάχνετε σε κάθε περιοχή για στοιχεία. Περισσότερο θα βρίσκετε 2-3 χτυπητά αντικείμενα και μετά θα τη χρησιμοποιείτε περισσότερο για να παρακολουθείτε τις αντιδράσεις των ερωτώμενων. Έπειτα έχουμε το Show, όπου δείχνετε διάφορα αντικείμενα στους ερωτώμενους (π.χ. φωτογραφίες) και με το Think συλλογίζεστε καθώς προσπαθείτε να βάλετε τα πράγματα σε μια σειρά και να αποφασίσετε το επόμενο βήμα σας.

Τέλος, έχουμε το Spectaculate, όπου στην ουσία κάνετε μια ανακεφαλαίωση των στοιχείων που έχετε μαζέψει μέχρι στιγμής. Αυτή γίνεται στο γραφείο σας και αποτελεί το τέλος του κάθε κεφαλαίου της ιστορίας. Το κάθε παιχνίδι αποτελείται από 11 κεφάλαια και θα έλεγα πως οι τίτλοι του κάθε κεφαλαίου αποτελούν ένα μικρό spoiler για το τι θα επακολουθήσει. Συνολικά τα παιχνίδια θα σας πάρουν γύρω στις 7-8 ώρες ανά τίτλο, για να τα ολοκληρώσετε.

Έλλειψη ελευθερίας και εξέλιξη ιστορίας

Πάμε τώρα να δούμε που χωλαίνει ο τίτλος… Αν και τα παιχνίδια είναι άκρως ενδιαφέροντα από άποψη υπόθεσης, οι ελευθερίες που σου δίνει κατά την αναζήτηση στοιχείων είναι πολύ περιορισμένες. Η δημιουργία τους έχει γίνει με αυστηρά γραμμική σειρά, που σημαίνει πως αν δεν καταφέρεις να βρεις αυτό το ένα στοιχείο που χρειάζεται, δεν σε αφήνει να προχωρήσεις παρακάτω την ιστορία. Κάποιες φορές όμως η ενέργεια που σου ζητάει να κάνεις δεν είναι φανερή και μπορεί να είναι κάτι που είχες ήδη εξετάσει πριν πέντε λεπτά. Έτσι αναγκάζεσαι να περάσεις ξανά από τα ίδια μέρη, να ξανακάνεις τις ίδιες ερωτήσεις και να εξερευνήσεις τα ίδια μέρη, μέχρι να ενεργοποιήσεις αυτό το trigger που χρειαζόταν για να συνεχιστεί η ιστορία. Αυτό ευτυχώς δεν γίνεται πολύ συχνά, αλλά όποτε συμβαίνει σε βγάζει τελείως εκτός κλίματος…

Από την άλλη όμως, δεν θα μπορούσαμε να μην κάνουμε μια αναφορά στην ιστορία, όπου καταφέρνει στο τέλος όσα σενάρια έχεις φτιάξει, να σου τα ανατρέψει σε ένα μικρό βαθμό, αποκαλύπτοντάς σου μια αλήθεια στο τέλος που δεν υπήρχε περίπτωση να σκεφτείς. Βέβαια, αυτό σαν ιστορία κάποιοι μπορούν να το βρουν παρατραβηγμένο (όσοι τα τερματίσετε, θα καταλάβετε τι εννοώ), αλλά δεν παύει να αποτελεί κομμάτι της ιστορίας και των κινήτρων τω δολοφόνων.

Visuals και voice overs

Οπτικά τα δύο παιχνίδια δεν έχουν καμία σχέση με τους αρχικούς τίτλους. Έχουμε όμορφα σχεδιασμένες στατικές εικόνες, που σε ορισμένα σημεία είναι σχεδιασμένες με τέτοιον τρόπο που να δείχνουν κίνηση (σαν κόμικ). Εκεί όμως που έχει γίνει τρομερή δουλειά είναι στα voice overs. Οι τίτλοι μας έρχονται με πλήρες voice acting και λέγοντας αυτό, εννοώ πως συναντάμε voice acting, ακόμα και όταν ο πρωταγωνιστής συλλογίζεται μόνος του, κάτι το οποίο δε συναντάμε συχνά. Τέλος, υπάρχει μια ποικιλία στην background μουσική, όπου συνοδεύει το κάθε συναίσθημα που νιώθει ο πρωταγωνιστής.

Αξίζει;

Συμπερασματικά, τα Famicom Detective Club είναι δυο visual novels, όπου μας έρχονται μετά από 30 χρόνια με ανανεωμένα γραφικά και voice overs, όπου μας παρουσιάζουν δυο πολύ ενδιαφέροντες ιστορίες μυστηρίου. Μπορεί το σύστημα αλληλεπίδρασης να σας ξινίσει σε ορισμένα σημεία αλλά δεν παύει να έχουμε δυο ενδιαφέροντα σενάρια, με ανατροπές, που χτίζουν σιγά σιγά την ιστορία. Τα Famicom Detective Club δεν είναι για όλους, αλλά σε όσους αρέσουν αυτού του είδους παιχνίδια, θα σας κρατήσουν απασχολημένους αρκετές ώρες.

Θετικά:

- Υψηλής ποιότητας σχεδίαση γραφικά

- Full voice overs

- Αξιόλογες ιστορίες

- Ενδιαφέροντες χαρακτήρες

Aρνητικά:

- Πολύ γραμμικά
- Ορισμένες φορές δεν ξέρεις πώς να συνεχίσεις

Βαθμολογία: 7/10

Developer: Nintendo

Publisher: Nintendo

Available for: Switch

Release date: 14/5/2021

Tested on: Switch